letter never sent

Σε συνάντησα μετά τη δουλειά στο υπόγειο βιβλιοπωλείο της Ασκληπιού, χαζεύαμε τα ράφια με την αγγλόφωνη λογοτεχνία και φύγαμε με γεμάτες σακούλες τελικά. Σε ρώτησα που ήθελες να πάμε για καφέ, τι σου είχε λείψει και καταλήξαμε σε παλιό, αγαπημένο στέκι.

Όσος καιρός και αν περάσει, όσοι μήνες απουσίας και αν μεσολαβήσουν είναι τόσο εύκολο να συνεχίσουμε την κουβέντα από εκεί που είχαμε μείνει, σαν να είχαμε βρεθεί μόλις χτες, ούτε λεπτό αμήχανης σιωπής ή βαρεμάρας. Σε παίρνω από το αεροδρόμιο και είναι σαν να έχω περάσει να σε πάρω από το σπίτι να πάμε σινεμά. Ακόμα και τώρα που δε σου στέλνω τόσο συχνά πολυσέλιδα γράμματα με κάθε χαζή λεπτομέρεια της καθημερινότητας μου.

Αν ήσουν εδώ θα ήταν πιο εύκολα κάποια χειμωνιάτικα, κυριακάτικα απογεύματα. Αν ήσουν εδώ θα με έτρεχες στα μουσεία και τις εκθέσεις και μετά θα κατεβάζαμε χρωματιστά ποτά στον πεζόδρομο της Κλειτίου μαζί με τη Β. Όμως είσαι κάπου αλλού και εγώ πρέπει να συνδυάζω φθηνά αεροπορικά, εκπτώσεις και συναυλίες για να έρχομαι να τα λέμε που και που από κοντά όταν κάνεις καιρό να έρθεις εσύ.

Καλό ταξίδι και να προσέχεις dear!