growing up is hard to do

Αρχίζεις να συνειδητοποιείς ότι μεγαλώνεις όταν οι γονείς σου αποκτούν τα πρώτα προβλήματα υγείας, όταν οι φίλοι σου αρχίζουν να χάνουν τους δικούς τους, όταν οι κηδείες που γίνονται σε αφορούν πιο άμεσα και κάποιοι δε φοράνε μαύρα απλά για να το παίξουν γκοθάδες. Αρχίζεις να συνειδητοποιείς ότι μεγαλώνεις όταν σε προσκαλούν σε γάμους με ανησυχητική συχνότητα, όταν γεννιούνται τα πρώτα μωρά γνωστών και πας στα βαφτίσια. Όταν οι συζητήσεις γύρω σου αναφέρονται σε δάνεια, δόσεις, κυμαινόμενα επιτόκια, θεραπείες γονιμότητας και εξωσωματικές, βαφτιστικά, νυφικά, χημειοθεραπείες και εμφράγματα. Η νέα ζωή και ο θάνατος να αλληλομπλέκονται, τα προβλήματα να αυξάνονται, στιγμές ευτυχίας και δυστυχίας που δεν είχες βιώσει μέχρι τώρα ή έπαιρνες πάντα κάπως ξώφαλτσα. Με τα ακουστικά στα αυτιά και την ένταση στο φουλ συνεχίζεις τις διαδρομές στο κέντρο της πόλης, προσπαθείς να επικεντρωθείς στα ευχάριστα, φαντάζεσαι μια άλλη ζωή και αγκαλιάζεις σφιχτά το χνουδωτό ιπποποταμάκι για να κοιμηθείς τα βράδια.