discard or not discard?

Κυριακή απόγευμα αψηφώ τη ζέστη και αποφασίζω να ξεκαθαρίσω τη βιβλιοθήκη με αφορμή τη μετακόμιση που αναμένεται. Ξεκινάω αποφασισμένη να στείλω όλη τη χαρτούρα στην ανακύκλωση και να ξεδιαλέξω τα βιβλία. Τι πετάς και τι κρατάς όμως; Σημειώσεις και φωτοτυπίες από τη σχολή και το μεταπτυχιακό, ώρες ατέλειωτες σε αμφιθέατρα και βιβλιοθήκες, ουρές και στριμωξίδι στα φωτοτυπάδικα, κι αν μου χρειαστούν ποτέ; Αφήνω τα box και τα ντοσιέ στην άκρη και συνεχίζω με τη συρταριέρα. Κάρτες γενεθλίων, κουτάκια από σπίρτα, τα αποκόμματα από καθε συναυλία, μπαρ, κλαμπ, σινεμά και θέατρο που μάζευα ευλαβικά τα δύο πρώτα χρόνια φοιτητικά μου χρόνια στην Αθήνα. Το αυθεντικό playlist της συναυλίας των belle & sebastian στο Birmingham, αποκόμματα εφημερίδων και περιοδικών με συνεντεύξεις ή άρθρα που μου άρεσαν. Folders με χάρτες, info και αποκόμματα απο εισιτήρια και μουσεία από τα πρώτα ταξίδια στο εξωτερικό. Απελπίζομαι με τη συρταριέρα, δυσκολεύομαι να πετάξω οτιδήποτε εκτός από παλιές αποδείξεις και λογαριασμούς και συνεχίζω με σκόρπια κουτιά παπουτσιών που κρύβουν τις κασσέτες μου. Τι να τις κάνω τις κασσέτες μου;;; Το ξέρω ότι δεν πρόκειται να τις ξανακούσω ποτέ αλλά να τις πετάξω; Δεν μου πάει η καρδιά. Νομίζω τελικά ότι θα είναι πιο εύκολο να ξεκαθαρίσω τα βιβλία αφήνοντας στην άκρη αυτά που δεν μου άρεσαν ή δεν κατάφερα καν να τα τελειώσω. Ξέρω ότι οταν έρθει η στιγμή που θα πρέπει να μπουν τα πάντα σε κούτες οι σημειώσεις και οι φωτοτυπίες θα πάρουν πόδι για τον κάδο της ανακύκλωσης χωρίς πολλούς δισταγμούς αλλά δεν είμαι σίγουρη για τα υπόλοιπα memorabilia -σουβενίρ από τα χρόνια που περνούν.

ps: έχω ακόμα τα ημερολόγια που κρατούσα απο το δημοτικό ως το λύκειο και το λεύκωμα της έκτης δημοτικού. ("τι είναι έρωτας;", :-P). Τι να κάνω; Να τα πετάξω;;;