the flu

Είναι η τέταρτη συνεχόμενη μέρα που είμαι σπίτι με ίωση, αρχικά δεν άντεχα να ξεμυτίσω από το πάπλωμα, ήτανε να πάω και για zombie την Κυριακή το βράδυ τρομάρα μου, αλλά που, εγώ κατέληξα να είμαι το ζόμπι. Τέσσερις μέρες με πιτζάμες και κουβερτούλα στον καναπέ, με σούπες, ζεστά και χυμό πορτοκάλι, τρομερή αποτοξίνωση, ονειρεύομαι τζανκ φουντ και ποτά με αλκοόλ, την αυριανή συναυλία στο Αν και καφέδες στη λιακάδα. Βαρέθηκα!!! Βαρέθηκα τόσο που βρήκα το κουράγιο να πάω να τσακωθώ με την αποπάνω, η οποία πρέπει να είναι τέρας εξυπνάδας ή γαϊδουριάς, αφού αναποδογύρισε τα βρωμόνερα με τη χλωρίνη από τον πέμπτο όροφο περιλούζοντας τη δύστυχη τέντα μου και τα καθαρά ρούχα της διπλανής μου. Άσε που νόμιζα ότι από τον πυρετό είχα παραισθήσεις και είχε πιάσει δυνατή βροχή μόνο στο πίσω μπαλκόνι έτσι όπως πέφτανε τα νερά. Είναι η ίδια που προσπαθούσε να ξεκλειδώσει την πόρτα μου πριν κάνα μήνα αφού είχε μπερδέψει τους ορόφους στο ασανσέρ, αν έχεις τέτοιους γείτονες...

Το comic relief της ημέρας όμως βρίσκεται στο Ημερολόγιο της Καθημερινής: "Η Σκωτσέζα ερμηνεύτρια Ιζαμπελ Κάμπελ και το πρώην μέλος των «Belle & Sebastian» Μαρκ Λάνεγκαν εμφανίζονται στο Gagarin 205 για να παρουσιάσουν τα τραγούδια του υπέροχου δίσκου τους «Ballad Of The Broken Seas» –όπου συνεργάζονται για πρώτη φορά– μαζί με παλαιότερα κομμάτια από τη δισκογραφία τους". Φαντάστηκα τον Mark να δίνει συναυλίες με τους B&S και να χοροπηδάει πάνω στη σκηνή σαν κατσίκι όπως κάνει ο Stuart ή να τραγουδάει με τη φωνάρα του "You're just a baby baby girl, so kiss me on the cheek before you go to school..."

manchester

Είχα ξεχάσει πόσο οικεία νοιώθω στην Αγγλία. Πόσο at home. Πάνε δύο χρόνια απο το τελευταίο ταξίδι, Newcastle τότε, Manchester τώρα, 'business or pleasure?' με ρωτάει ο φλύαρος άγγλος διπλανός μου και μου έρχεται να βάλω τα γέλια, 'do I seem businesslike to you?' σκέφτομαι, 'just visiting a friend' απαντάω ευγενικά όμως και χαζεύω τα fluffy σύννεφα.

4 γεμάτες μέρες έχουμε στο Μάντσεστερ, λέγαμε πως θα πάμε μονοήμερη αλλά που να ξεκουνήσουμε. 4 μέρες με ατέλειωτες catching up συζητήσεις, Νick Drake και Jens Lekman για σάουντρακ, pints of bitter και φλυτζάνια αχνιστό τσάι, τσουχτερό κρύο και λιακάδα, χαλαρές βόλτες, μια συναυλία και ένα indie club, μαγαζιά, βιβλιοπωλεία, βροχή και λίγο χιόνι και τα πιο τέλεια chocolate chip cookies ever. Δεν είναι όμορφο το Μάντσεστερ, θα το διαβάσεις αγαπητή μου το ξέρω και θα μουτρώσεις, έχει όμως ένα ωραίο feeling, σου αποπνέει σχεδόν δέος, τόσα συγκροτήματα, τόσες μουσικές, θέλεις να κάνεις madchester tour, 'εδώ έζησε ο Ian Curtis, εδώ έδωσαν την πρώτη συναυλία οι Stone Roses, εδώ φωτογραφήθηκαν οι Smiths...' Πας στο σούπερ μάρκετ και μπορεί να διαλέγεις μαρούλια παρέα με τον Ian Brown που μάθαμε ότι έμενε - μένει ακόμα(?) εκεί γύρω.

Μετά είναι αυτή η αίσθηση του οικείου που με συντρόφευε, από όταν έφτασα στο κέντρο της πόλης και έκατσα για καφέ περιμένοντας να σχολάσεις και να 'ρθεις να με πάρεις, σαν να ήταν μια συνηθισμένη Παρασκευή και θα συναντιόμασταν για μπύρες μετά τη δουλειά. 3 layers ρούχων για το κρύο, μονότονες διαδρομές με το λεωφορείο διασχίζοντας τα μουντά προάστια, small talk στα ταμία και 'thank you' στους οδηγούς, εσύ σαν να έχεις ζήσει όλη σου τη ζωή εκεί, εγώ σαν να μην πάνε τόσα χρόνια από τότε που έφυγα από την Αγγλία.

μάι ντίαρ κόλιγκς

(pic from Belgian Centre for Comic Strip Art)

10 ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΜΑΘΑ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟ 2006 ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΚΑΙ ΠΙΘΑΝΟΤΑΤΑ ΔΕ ΘΑ ΜΟΥ ΧΡΗΣΙΜΕΥΣΟΥΝ ΠΟΤΕ!

• 2000 ευρώ δεν είναι πολλά για μια τσάντα Hermes
• Σημασία δεν έχει μόνο το ζώδιο σου αλλά και ο ωροσκόπος. Μάλιστα από τα 30 και μετά αρχίζει να έχει καθοριστική σημασία ο ωροσκόπος (έχω λιγότερο από δύο χρόνια καιρό να κάνω εντατική έρευνα στο νοσοκομείο που γεννήθηκα αφού η γαϊδούρα η μαμά μου δε θυμάται την ώρα)
• Τα παιδιά τα κάνεις σε μικρή ηλικία για τα χαρείς. Δε μου το παν κατάμουτρα αλλά το είδα στο ύφος τους, έχω ήδη καθυστερήσει τραγικά!!! Άσε που θα έπρεπε να έχω ήδη παντρευτεί! Α-νε-πί-τρε-πτο!
• Τα καλύτερα παπούτσια είναι JB Bournazos – τα πληρώνεις κάτι παραπάνω αλλά αξίζουν (τα αθλητικά είναι για το γυμναστήριο μόνο, ε;)
• Πεντικιούρ κάνουμε και το χειμώνα, τι και αν δεν κυκλοφορούμε με πέδιλο και σαγιονάρα.
• Δεν τρώμε τίποτα μετά τις 6. Το ‘τρώμε’ περιλαμβάνει και τζιν τόνικ, zombie, φιστίκια κτλ (φακ-φακ-φακ).
• Τα πλαστικά βραχιόλια και τα ασημένια κρικάκια δε θεωρούνται κοσμήματα!!!
• Ο άντρας ο σωστός δεν είναι τσιγκούνης, σε κυκλοφορεί παντού και πληρώνει τα πάντα, ακόμα και τις διακοπές που πάτε μαζί (σκέψου πόσα λεφτά θα εξοικονομήσει τόσα χρόνια για βιβλία και cd αν το ήξερα νωρίτερα : P)
• O δακτύλιος και τα ‘no parking’ είναι έννοιες σχετικές. Αρκούν μερικοί καλοί γνωστοί στις κατάλληλες θέσεις και όλες οι κλήσεις σβήνονται.
• Η βλεφαρίδα κάγκελο και το μπρονζέ ρουζ στις 7.30 το πρωί δεν είναι υπερβολή. Είναι απλά φροντισμένη εικόνα.

catching z's

It’s that time of the year again. The time of going into hibernation. When it’s 5º C outside early in the morning and getting up seems like a total nightmare. When all I want to do when I get back from work is lie in the couch drinking spiced tea, reading crime novels and listening to my new cds and mp3s. When I need a lot of persuasion just to decide to get out of the house on a weekday. When three days off work weren’t enough to put tiredness away and Christmas holidays already seem ancient history. No new year's resolutions for 2007, no ambitious plans and grant expectations, only mixed-up feelings and optimistic thoughts. I think it’ll be a nice year, I’ve always thought of 7 as a lucky number after all. But again maybe it won’t, who knows, happy New Year nonetheless!

ps: 'young folks' by Peter, Bjorn & John below, one of the best and most addictive 2006 songs!