discard or not discard?

Κυριακή απόγευμα αψηφώ τη ζέστη και αποφασίζω να ξεκαθαρίσω τη βιβλιοθήκη με αφορμή τη μετακόμιση που αναμένεται. Ξεκινάω αποφασισμένη να στείλω όλη τη χαρτούρα στην ανακύκλωση και να ξεδιαλέξω τα βιβλία. Τι πετάς και τι κρατάς όμως; Σημειώσεις και φωτοτυπίες από τη σχολή και το μεταπτυχιακό, ώρες ατέλειωτες σε αμφιθέατρα και βιβλιοθήκες, ουρές και στριμωξίδι στα φωτοτυπάδικα, κι αν μου χρειαστούν ποτέ; Αφήνω τα box και τα ντοσιέ στην άκρη και συνεχίζω με τη συρταριέρα. Κάρτες γενεθλίων, κουτάκια από σπίρτα, τα αποκόμματα από καθε συναυλία, μπαρ, κλαμπ, σινεμά και θέατρο που μάζευα ευλαβικά τα δύο πρώτα χρόνια φοιτητικά μου χρόνια στην Αθήνα. Το αυθεντικό playlist της συναυλίας των belle & sebastian στο Birmingham, αποκόμματα εφημερίδων και περιοδικών με συνεντεύξεις ή άρθρα που μου άρεσαν. Folders με χάρτες, info και αποκόμματα απο εισιτήρια και μουσεία από τα πρώτα ταξίδια στο εξωτερικό. Απελπίζομαι με τη συρταριέρα, δυσκολεύομαι να πετάξω οτιδήποτε εκτός από παλιές αποδείξεις και λογαριασμούς και συνεχίζω με σκόρπια κουτιά παπουτσιών που κρύβουν τις κασσέτες μου. Τι να τις κάνω τις κασσέτες μου;;; Το ξέρω ότι δεν πρόκειται να τις ξανακούσω ποτέ αλλά να τις πετάξω; Δεν μου πάει η καρδιά. Νομίζω τελικά ότι θα είναι πιο εύκολο να ξεκαθαρίσω τα βιβλία αφήνοντας στην άκρη αυτά που δεν μου άρεσαν ή δεν κατάφερα καν να τα τελειώσω. Ξέρω ότι οταν έρθει η στιγμή που θα πρέπει να μπουν τα πάντα σε κούτες οι σημειώσεις και οι φωτοτυπίες θα πάρουν πόδι για τον κάδο της ανακύκλωσης χωρίς πολλούς δισταγμούς αλλά δεν είμαι σίγουρη για τα υπόλοιπα memorabilia -σουβενίρ από τα χρόνια που περνούν.

ps: έχω ακόμα τα ημερολόγια που κρατούσα απο το δημοτικό ως το λύκειο και το λεύκωμα της έκτης δημοτικού. ("τι είναι έρωτας;", :-P). Τι να κάνω; Να τα πετάξω;;;

let's sneak into my room just to read my diary

For the last few years I have had this habit of writing down in my little pocket diary everyday details like going to the hairdresser's or the dentist or which films I watch, who I meet for a coffee or drinks, friend's b-days, gigs, trips and holidays. At the end of the year I never throw them away, so I have at least 6 of them all bought from "the works" and sent to me every December by my friend in the UK. From time to time I open them, find the present date and check what I was doing years ago on that day. Was it a sodding, stupid day that you wish to leave behind for ever or was it one of those days that stay in your mind and leaves you with the best memories? Have you changed, who are the friends you've left behind and who are still a part of your life? So I've come to realize that this is my first "working" summer and the very first July I've spent in Athens and it has been pretty good so far - especially since they've finally fixed the broken air-conditioner and we are not thinking any more of wearing out bikinis at work :-)

tomorrow never comes until it's too late

http://mazenkerblog.blogspot.com/

Please check his blog and spread the word. His drawings and posts are more real than the 8 o'clock news. I couldn't help but to remember the song below.


At the starting of the week
At summit talks you'll hear them speak
It's only Monday
Negotiations breaking down
See those leaders start to frown
It's sword and gun day
Tomorrow never comes until it's too late

You could be sitting taking lunch
The news will hit you like a punch
It's only Tuesday
You never thought we'd go to war
After all the things we saw
It's April Fools' day

Tomorrow never comes until it's too late
Tomorrow never comes until it's too late

You hear a whistling overhead
Are you alive or are you dead?
It's only Thursday
You feel a shaking on the ground
A billion candles burn aroundIs it your birthday?
Tomorrow never comes until it's too late
Tomorrow never comes until it's too late
Make tomorrow come I think it's too late

xrysi efkairia

ΖΗΤΩ ΝΑ ΜΟΥ ΧΑΡΙΣΟΥΝ ΙΝΟΧ ΨΥΓΕΙΟΚΑΤΑΨΥΚΤΗ, ΕΝΤΟΙΧΙΖΟΜΕΝΟ ΦΟΥΡΝΟ, ΕΣΤΙΕΣ ΚΑΙ ΦΟΥΡΝΟ M/K ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ 45ΑΡΙ ΠΛΥΝΤΗΡΙΟ ΠΙΑΤΩΝ. Α, ΚΑΙ ΑΠΟΡΡΟΦΗΤΗΡΑ ΚΑΜΙΝΑΔΑ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ.

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΑΠΑΝΤΗΣΤΕ ΕΔΩ!

PS: Window shopping for electrical appliances on Saturday has obviously freaked me out. Sales, my arse! Not to mention how much a smeg refrigerator costs!

oops

Oops, I have encountered comment spam so I had to enable the word verication options and everything. I am too bored to delete the comments and besides they just say how "nice my blog is", lol! It's funny because so far very few people know about this blog as I wasn't sure if would have the time or the mood to update it regurarly. I think I am beginning to like it so I will stick to it for a while - at least as long as things are not hectic and and I have time to spare while at work.

letter never sent

Σε συνάντησα μετά τη δουλειά στο υπόγειο βιβλιοπωλείο της Ασκληπιού, χαζεύαμε τα ράφια με την αγγλόφωνη λογοτεχνία και φύγαμε με γεμάτες σακούλες τελικά. Σε ρώτησα που ήθελες να πάμε για καφέ, τι σου είχε λείψει και καταλήξαμε σε παλιό, αγαπημένο στέκι.

Όσος καιρός και αν περάσει, όσοι μήνες απουσίας και αν μεσολαβήσουν είναι τόσο εύκολο να συνεχίσουμε την κουβέντα από εκεί που είχαμε μείνει, σαν να είχαμε βρεθεί μόλις χτες, ούτε λεπτό αμήχανης σιωπής ή βαρεμάρας. Σε παίρνω από το αεροδρόμιο και είναι σαν να έχω περάσει να σε πάρω από το σπίτι να πάμε σινεμά. Ακόμα και τώρα που δε σου στέλνω τόσο συχνά πολυσέλιδα γράμματα με κάθε χαζή λεπτομέρεια της καθημερινότητας μου.

Αν ήσουν εδώ θα ήταν πιο εύκολα κάποια χειμωνιάτικα, κυριακάτικα απογεύματα. Αν ήσουν εδώ θα με έτρεχες στα μουσεία και τις εκθέσεις και μετά θα κατεβάζαμε χρωματιστά ποτά στον πεζόδρομο της Κλειτίου μαζί με τη Β. Όμως είσαι κάπου αλλού και εγώ πρέπει να συνδυάζω φθηνά αεροπορικά, εκπτώσεις και συναυλίες για να έρχομαι να τα λέμε που και που από κοντά όταν κάνεις καιρό να έρθεις εσύ.

Καλό ταξίδι και να προσέχεις dear!

π-σ-κ

(+) Μίνι μπρέικ στο νησί με αφορμή ένα γάμο.

(-) Μιάμιση ώρα κολλημένοι στην εθνική στην επιστροφή το βράδυ της Κυριακής.

rockwave, 11/07/2006

Την έκπληξη στο rockwave την έκαναν τελικά οι Editors :-) Ίσως γιατί η καλή σκηνική παρουσία των Franz Ferdinand είναι γνωστή και δεν περιμένεις κάτι διαφορετικό, ενώ οι Editors αιφνιδίασαν. Βγήκαν πάνω που άρχισε να σουρουπωνει, προτού να εμφανιστεί η κούραση της ημέρας, άψογος ήχος, έκλεψαν τις εντυπώσεις και απέδειξαν ότι δεν έχουν βγάλει μόνο δισκάρα αλλά μπορούν να τον υποστηρίξουν και στη σκηνή.


Απογοήτευση της βραδιάς ψιλοαναμενόμενη οι Dandies, πόσα χρόνια έχουν περάσει από εκείνη τη συναυλία στο Ρόδον και μετά στο mobetter; Κάπου πρέπει να υπάρχει ακόμα το αυτόγραφο στο πίσω μέρος του εισιτηρίου, καρδιοχτύπι μέχρι να σας πλησιάσουμε με τη Ν. για να το ζητήσουμε. Dear Courtney, I used to fancy you but not any more...

Όσο για τους Franz, ef-xa-ri-stoy-me Alex, you are the greatest! Πολύ κέφι, χαμόγελα με τις προσπαθειες του να μιλήσει ελληνικά, music to make the girls dance. Διάβασα στη συνέντευξη στο lifo ότι στη vip area ήταν μέχρι και η γιαγιά του!!!

Οκ, είδαμε και τους sunday drivers, τους mecano και τους greed on red αλλά they were not my cup of tea to be honest. Οπότε προτίμησα την ξάπλα στα γρασίδια, την κουβεντούλα και τις μπύρες. Let's do it again in three weeks :-)

ps: photos by T.

photojenny

The first blog I ever read came as a person's webpage link in 2000 in the Jeepster Forum when I was well into belle & sebastian. The girl's nick was photojenny and she lived in Manchester, I was totally carried away by her blog, sometimes I thought I could read my own thoughts in someone's elses diary. Then there was aaron from bristol or somewhere who was in love with another b&s fan in the states and because of him I discovered "the pastels". They both stopped updating their blogs rather suddenly and I sort of missed them a bit at first. I sometimes remember them and I wonder what they have become or if they still listen to b&s. A bit like you think of old friends you haven't talked for ages but suddenly you feel an urge to find out how their lives have turned out.

my life in a paper bag

I've been constantly on the go during the last three years. I've become an expert in packing, either for a whole year or just for the weekend. The first two years I used to take so many ferries back and forth the island every weekend I could describe in details most of the sailors and I could tell the beauforts just by feeling the speed of the wind . That was my life in a rucksack, the rucksack I carried every weekend around.

During the last year there was an important upgrade, you see I don't need to carry a rucksack around any more. Because now I am back to Athens, the things for the weekend fit in a plain paper bag. I may have left spare clothes and cosmetics everywhere, but I can manage with just a paper bag.

But to tell you the truth I am becoming tired of this too. I can't wait until we can finally move into the new house and forget everything about efficient packing. When the Sundays will come and I won't have to take a ferry to an island or the bus to my house to the other side of the city.